VHZ-redacteur Harry Knoors selecteerde voor u enkele interessante artikelen uit internationale vaktijdschriften.
Foto: Jonas Jakobsson
Mercure en haar Londense collega’s tekenen voor ‘Language experience influences audiovisual speech integration in unimodal and bimodal bilingual infants’. Hierin beschrijven ze een studie met eye tracking naar de integratie van auditieve en visuele spraak in drie groepen baby’s van 4 tot 8 maanden: eentalige baby’s, tweetalige baby’s en bimodaal tweetalige baby’s (horende baby’s van dove moeders). Een- en meertalige baby’s kijken naarmate ze ouder worden steeds meer naar de mond van hun moeder als die spreekt, maar bimodale meertalige baby’s niet. Incongruentie tussen het hoorbare en zichtbare woord valt wat oudere eentalige baby’s wel op, maar de meertalige baby’s (nog) niet. Gereduceerd of erg variabel spraakaanbod leidt mogelijk tot minder gevoeligheid voor integratie van auditieve en visuele kenmerken van spraak.
‘Personality Traits, Self-Efficacy, and Cochlear Implant Use among Deaf Young Adults’, geschreven door Dammeyer, Marschark en Zettler, rapporteert een onderzoek naar persoonlijkheidskenmerken en self-efficacy onder 223 college DSH studenten (met en zonder CI) en 106 goedhorende studenten. Deze laatste groep scoorde beter op Zorgvuldigheid, en (vergeleken met CI gebruikers) op Openheid voor nieuwe ervaringen. Ook scoorden ze beter op self-efficacy. Self-efficacy bij DSH studenten hing samen met een grotere voorkeur voor gesproken taal dan voor gebarentaalgebruik. Grotere vaardigheid in gebarentaal hing samen met meer Extraversie en Aardigheid (bij niet-CI gebruikers), vroeger gebarentaalaanbod hing samen met meer Openheid voor nieuwe ervaringen, vroeg CI gebruik met meer Emotionaliteit (bij CI-gebruikers).
Babette Diepenveen en collega’s beschrijven in ‘Children with specific language impairment are more likely to reach motor milestones late’ Nederlands onderzoek naar de relatie tussen TOS (SLI in het artikel) en ontwikkeling van de motoriek. Aan deze studie deden 253 kinderen met en 253 zonder TOS in de leeftijd van 4 tot 11 jaar mee. De proportie kinderen die niet tijdig de leeftijdsnorm haalde was bij vijf van de zes mijlpalen van motorische ontwikkeling significant groter in de groep met TOS. Het is volgens de auteurs dus maar de vraag of TOS gezien kan worden als een specifieke stoornis, die niet samenhangt met andere problemen. Breed onderzoek naar de ontwikkeling is geïndiceerd als het gaat om diagnostiek van TOS.
