Een klein deel van de mensen met tinnitus hoort een geluid dat synchroon loopt met de hartslag: pulsatiele tinnitus. Dit kan leiden tot hinder en bezorgdheid bij patiënten die vaak een KNO-arts raadplegen. Een mogelijke oorzaak is een afwijkende bloedstroom in de bloedvaten rondom het oor. Om deze afwijkingen op te sporen, ondergaan patiënten vaak meerdere beeldvormende onderzoeken.
Foto: Canva
Figuur 1. Meetopstelling voor de geluidsmetingen. De opnamemicrofoon wordt in het uitwendige oorkanaal geplaatst (pijl A) en via een sensor op de vingertop wordt de hartslag gemeten (pijl B)
Voor dit onderzoek is een computeralgoritme ontwikkeld dat automatisch de geluidsopname van de microfoon analyseert op de aanwezigheid van een pulsatiel geluid. Het algoritme is getest door de resultaten te vergelijken met de beoordeling van drie onderzoekers. De resultaten tonen aan dat het algoritme een betrouwbaar alternatief is in vergelijking met de beoordeling van de onderzoekers om pulsatiele tinnitus te objectiveren.
Vervolgens is onderzocht wat de meerwaarde is van geluidsmetingen in het zorgtraject van patiënten met pulsatiele tinnitus. Patiënten zonder duidelijke diagnose na niet-invasieve medische beeldvorming (röntgenfoto’s of MRI-scans) worden vaak doorverwezen voor een digitale subtractie angiografie (DSA). Dit invasieve onderzoek brengt risico’s met zich mee, maar kan vaatafwijkingen opsporen die bij de niet-invasieve beeldvorming worden gemist.
Uit het onderzoek blijkt dat het detectie-algoritme effectief is in het herkennen van deze vaatafwijkingen, waardoor artsen en patiënten beter kunnen bepalen of een DSA daadwerkelijk nodig is. Daarnaast tonen de resultaten aan dat met geluidsmetingen de pulsatiele tinnitus vaker objectief is vast te stellen dan door een arts met een stethoscoop. Wanneer een pulsatiele tinnitus objectief wordt vastgesteld, is de kans groter dat een onderliggende oorzaak wordt gevonden. Bovendien gaven patiënten aan dat het bevestigen van hun klacht door geluidsmetingen hen geruststelde.
Verschillende oorzaken van pulsatiele tinnitus kunnen verschillende geluiden produceren. In een studie is onderzocht hoe deze geluiden variëren. De resultaten tonen aan dat er verschillen zijn binnen en tussen de verschillende aandoeningen. Deze kennis kan in de toekomst mogelijk bijdragen aan het opsporen van onderliggende oorzaken van pulsatiele tinnitus met behulp van geluidsmetingen.
Dit onderzoek laat zien dat geluidsmetingen effectiever zijn dan een stethoscoop voor het objectiveren van pulsatiele tinnitus. Ze helpen bij de beslissing of een ingrijpend onderzoek zoals een DSA nodig is. De resultaten tonen aan dat geluidsmetingen een waardevolle toevoeging zijn in de zorg voor patiënten met pulsatiele tinnitus.
Wilt u het hele proefschrift lezen? Klik dan op hier.
Voorkant van het proefschrift van Sander Ubbink
