Ga naar hoofdcontent Ga naar de hoofdnavigatie
Ondergedompeld in het mooie vak van audiologie-assistent
Deel dit artikel

Ondergedompeld in het mooie vak van audiologie-assistent

15 oktober 2016 - Leestijd 5 - 8 minuten

De opleiding tot audiologie-assistent, jaarlijks georganiseerd door de Stichting Audiologische Opleidingen, had dit jaar een primeur met een heuse introductiedag op het AC Utrecht. Gedurende een lange, leerzame en indrukwekkende dag werden negen cursisten ondergedompeld in de opleiding, het vak en de belevingswereld van de cliënt. Van Horen Zeggen mocht van heel dichtbij meekijken.

page.header_image.alt

aanlooptekst en Bont gezelschap

Afgelopen september is de jaarlijkse opleiding tot audiologie-assistent van start gegaan. Negen cursisten stonden in de startblokken om gedurende een jaar de basis van het vak onder de knie te krijgen, waarna ze in juli het FENAC-erkende diploma audiologie-assistent in ontvangst mogen nemen. Nieuw dit jaar is dat de opleiding met een heuse introductiedag begon. Cursisten uit vorige jaren vonden het vaak lang duren voor zij een duidelijk beeld kregen van het beroep dat zij uiteindelijk gaan uitvoeren. De introductiedag bestond uit een onderdompelingsprogramma met daarin alle belangrijke onderdelen: kennis maken met elkaar en met de opleiding, een presentatie over het beroep van audiologie-assistent, een rondleiding door het AC en een gesprek met een ervaringsdeskundige. Het werd een leerzame en soms indrukwekkende dag.

 

Bont gezelschap

Op 9 september verwelkomde audioloog Hans Tschur van het AC Utrecht de negen cursisten en twee opleiders van de Stichting Audiologische Opleidingen. De dag begon met een kennismaking. Niet het bekende rondje, maar in tweetallen elkaar interviewen om te achterhalen wie die medecursist is en waarom zij of hij de opleiding komt doen. Zoals ieder jaar blijkt ook deze groep een bont gezelschap, met een paar kno-doktersassistenten die al de nodige ervaring in het audiometreren hebben, twee liefhebbers van stevige rockmuziek en enkele carrièreswitchers die soms uit persoonlijke motieven voor deze beroepsopleiding hebben gekozen. Marbeth van der Zalm, assistent-leidinggevende binnen Holland Casino, kent de gevolgen van een gehooraandoening van heel dichtbij: “Mijn vader had de ziekte van Ménière en leed verschrikkelijk onder de last van het oorsuizen, de ziekteaanvallen, de duizeligheid en het feit dat zijn gehoor steeds slechter werd. Ik ben er nu aan toe om daar iets mee te doen.” Fonsine Janssen houdt van stevige indie rock en is via een korte cursus aan de HU Tolkopleiding geïnteresseerd geraakt in de (belevings)wereld van slechthorende en dove mensen. Schoenhersteller Bram van Minnen, bassist in een heavy metal band, is zich net als Fonsine erg bewust van het risico van hun hobby: “We repeteren tegenwoordig met oordoppen in, maar dat hebben we lang niet gedaan. Helaas heeft dat mij wel een constante ruis in mijn oren opgeleverd.” Marianne Kersten heeft daarentegen geen enkele kennis over of ervaring met deze sector. “Ik kom uit de architectuur en heb lang bij een nieuwsblad gewerkt. Deze switch komt voort uit een loopbaanadvies.”

Cursisten in gesprek met Marianne Hoge van Stichting Hoormij
Foto: Gerrie Tamis

Cursisten in gesprek met Marianne Hoge van Stichting Hoormij

tweede helft

Alle kanten op

Na de kennismaking was het woord aan Tim Brugman, audiologie-assistent van het AC Utrecht. Hij kwam vertellen over zijn eigen vak en legde de cursisten meteen maar zijn weekschema voor. “Kijk, hier en hier heb ik hoortoestelcontroles. Ik check de toestellen, geef adviezen en help de cliënten om hun hoortoestel zo goed mogelijk te leren gebruiken. Op andere momenten voer ik alleen metingen van het gehoor uit, bij volwassen cliënten.” Het schema van zijn collega ziet er heel anders uit: “Kijk, je ziet dat zij veel meer metingen met jonge kinderen doet. Ieder kan zijn of haar specialisatie hebben. Ik ben van oorsprong audicien, dus techniek en het omgaan met oudere cliënten ligt wat meer op mijn terrein. Maar de gehoormogelijkheden van jonge kinderen bepalen, vergt weer heel andere kwaliteiten.”

“Mooi dat iedereen zijn eigen specialisme in dit vak kwijt kan”

Lisette van Delft, die haar opleiding tot tolk NGT noodgedwongen moest staken, reageert enthousiast op Tims verhaal: “Dat vele contact met mensen is voor mij belangrijk. Je kunt ook alle kanten op, je kunt jezelf steeds blijven ontwikkelen.” Dat ziet ook kno-doktersassistente Bianca Schultz: “Het is duidelijk dat het vak meer is dan alleen maar meten!” “Ja, mooi dat iedereen zijn eigen specialisme hierin kan leggen,” vindt ook Fonsine. “Je werkzaamheden zijn gevarieerd en verantwoordelijk, dit spreekt mij erg aan.” Om de cursisten een ruime blik te gunnen in hun toekomstige werkplek, is er meteen na de lunchpauze een uitgebreide rondleiding door het AC geprogrammeerd. Ook hier vooral positieve reacties: “Relaxte sfeer, je voelt je hier zeer welkom,” vindt Wendy Groenendaal, die met haar slechthorende moeder al menig AC van binnen heeft gezien. “Tijdens de rondleiding werd er echt de tijd voor genomen om alles goed uit te leggen.”

 

Knettergek

Na de rondleiding zijn er gesprekken met twee vrijwilligers van de Stichting Hoormij gepland. De cursisten worden opgedeeld in twee groepen en krijgen als opdracht mee: probeer te achterhalen wat een gehooraandoening met je doet, wat het betekent voor je dagelijkse leven. Peter Krauweel vertelt graag over zijn leven met tinnitus. “Ik geef regelmatig presentaties, maar dit is weer een heel leuk nieuw leerproces, een interview met gemotiveerde cursisten. Mooi om zo een bijdrage aan de opleiding te kunnen leveren.” Ook de cursisten waren onder de indruk. “Meneer liet ons horen wat voor een hoge piep hij de hele dag hoort,” zegt Lisette. “Nou, ik was blij dat hij het na 10 seconden uitzette, want ik werd er al knettergek van! Knap hoe hij zijn leven zo goed heeft doorgezet na alles wat hij heeft meegemaakt.”

“Die meneer met tinnitus, knap hoe hij zijn leven zo goed heeft doorgezet”

Ook Dolinde van den Heuvel voelt dat haar blik verruimd is: “Meneer gaf duidelijk aan welke impact tinnitus op zijn leven en dat van zijn omgeving heeft. Een positief ingesteld persoon.” De tweede cursistengroep heeft net uitgebreid met Marianne Hoge gesproken. Zij heeft de ziekte van Ménière en draagt een CI. Een buitengewoon prettige ervaring vond zij het gesprek met de cursisten: “Na een presentatie zijn we wel gewend om vragen uit de zaal te krijgen, maar in een kleine groep is het persoonlijker en directer.” Bram vond het een indrukwekkend gesprek: "Het was erg levendig. Mevrouw schetste een goed beeld over alles wat zij rondom haar aandoening op haar pad vindt.”

 

Afwisselend

Aan het eind van de dag waren de cursisten wel een beetje uitgeblust. Of ‘vol van alle nieuwe indrukken’ is misschien een betere manier om hun gevoel te beschrijven. “De dag was erg interessant,” vat Marbeth samen. “Leuk om zo de opleiding te beginnen. Door de warmte was het misschien iets te lang. Maar het was wel afwisselend.” Elisken de Mug, die al een aantal jaren ervaring als kno-doktersassistente heeft en net als audiologie-assistent begonnen is, heeft ook genoten. “Ik vond het gesprek met meneer Krauweel super, vooral omdat hij zo open was, en verder was het een leuke en interessante dag. Niets meer aan veranderen!”